وقتی در نوشتن شیوه اجرای کار کیفی می مانی ....

پروپزال نوشتن بخش مهم و آغازین یک کار پژوهشی و در عین حال پایان نامه نویسی به طور خاص است ، اما وقتی  شیوه اجرایی کارت کیفی باشد و استاد راهنما نیز فقط از دور و بر اساس یک سری گفته ها و خوانده ها های تدریس از این شیوه سر در بیاورد و نه بیشتر معضلی می شود که چند ماه است گریبانگیر من دانشجوست!

و البته خود منم به این شیوه تسلطی نداشته و همه کارهای قبلی ام کمی بوده و درهمان حد استاد اطلاعات دارم ! و استادی که مصر است واژه به واژه بنویسی که چکار می خواهی بکنی  در تجزیه وتحلیل داده ها ، وقتی خودت هم جز یک مشت اطلاعات کلی و تا حد کدگذاری ها و شیوه های ان بیشتر نمی دانی

و صد افسوس به جامعه پژوهشگر ما که وقتی به اساتید و پژوهشگران دیگری که کار کیفی کرده اند رجوع میکنی که کمکت کنند که فرایند روشن شود در یک کلام می گویند استاد راهنما و مشاورت هستند و چه به من می رسد بهت بگم چکار کنی در حالیکه شاید در کل توضیح آنها و کمکشون در حد یک جلسه بیشتر نباشه و اصلا حتی بیشتر هم باشد پس زکات علم نشره کجاست؟ فرهنگ کمک ما کجاست؟ همیشه باید نفعی باشد تا کمکی بشود؟