دنیای قر و قاطی .... کلمات درهم و حس های گیج

همه اتفاقات این ده روز گذشته ... خوب یا بد... سخت یا آسان.... آرامش یا اضطراب

•  دریافت حکم عضویت کمیته فرعی آموزش کارکنان!  ... خوشحالی دست یافتن زود هنگام آرزویی که تحققش را حداقل دوسال دیگر می دانستم و دریافت دعوت نامه شرکت در اولین جلسه به صورت رسمی
• روزهای خطرناک ادامه تلاش های جابه جایی ... معرفی نیروی جایگزین من به یکی از گروههای کاری ام ... در حالیکه حکم انتقالی خودم بنا به دستور مدیر گروه فعلی حداقل ۲ هفته دیگر باید زده می شد و در همین هنگام معرفی و داوطلب شدن نیروهای خبره و سرشناس برای جایگاهی که قرار بود منتقل شوم! .... اضطراب و ترس ... اگر دراین دو هفته ورق برگردد و یکی از نیروهای داوطلب جایگزین من شود..... 
• یک داوطلب سمج و توانمند و جسور با امضای رسمی ریاست دانشکده و چالش مهم انتخاب ..که البته باعث شد حکمم سریع ترامضا شود و از بلاتکلیفی رها شوم ...  با دنیایی اضطراب و ترس و زمزمه های ناد علی...
• و بالاخره حکمی که سه شنبه امضا شد با شروع به کار یکشنبه  ۹۵/۱۰/۱۹ و باز هم تجربه ترسی که از واکنش مدیرم داشتم  در کنار آن ....هورااااااااااااااااااا
• استاد راهنمای انتخابی از سوی دانشکده رد شد! به دلیل خصومتهای شخصی بین اساتید دانشکده و معضل دوباره انتخاب استاد از بین آدمهایی که نمی شناسی
• به یکی از افراد لیست معرفی شده دانشکده زنگ زدم واسه قبول زحمت راهنما بودن!! و تماسهای بی پاسخی که تیک می خورد و در انتها با تلگرام پیغام گذاشتم که لطف کردن نوشتن لطفا در فلان تاریخ حضورا تشریف بیاورید تهران!!! خدایا.... 
• امروز پنج شنبه آخرین روز کاری فرد در گروه فعلی و استرس جدایی و احساس عمیق وابستگی به محیط...
• کلاس زبانی که دوهفته است شروع شده و امتحانی که فردا داریم و در این هفته شلوغ و پر استرسی که هیچ نخوانده ام

پ ن ۱: خدایا شکرت شکر با همه این گفته ها و نگفته ها....

پ ن ۲: و سوال بی پاسخ و پر از استرس..... چه می شود که  در هر کاری تو توانمندی های خودت را نمی بینی و دیگران مشکلات را؟؟