روزمرگی های زندگی من.....
روزمرگی های تجربه و احساس
روزمرگی های زندگی من.....
روزمرگی های تجربه و احساسپیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- خرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- آذر 1396 2
- مهر 1396 3
- شهریور 1396 2
- مرداد 1396 1
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 3
- اردیبهشت 1396 2
- فروردین 1396 3
- اسفند 1395 4
- بهمن 1395 8
- دی 1395 6
- آذر 1395 11
- آبان 1395 5
- مهر 1395 6
- شهریور 1395 8
- مرداد 1395 7
- تیر 1395 4
- خرداد 1395 9
- اردیبهشت 1395 6
تقویم
خرداد 1397| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 7305 بازدید
Powered by Blogsky
تدریس
از عوارض دو وبلاگی اینه که دوست داری هر دوجا از یک ماجرا بنویسی گاهی....
البته خب غیر از عابر کلا خواننده هم ندارم فقط دیگه کلهم گاهی برخی اتفاقات خوب زندگی رو باید دوباره هم نوشت...
http://www.myhappiness.blogfa.com
من
جمعه 30 مهر 1395 ساعت 21:48
درود بر شما
جالبه این ایده که اتفاقات خوب زندگی رو باید دوبار نوشت
. من فکر می کردم که فقط وقتی جریمه می دادند... باید دوبار از روی درسمون بنویسیم
البته کم می نویسید.
سری به اون خونه تون... اون وبلاگتون... زدم. در باره تدریس بود و باقی ماجرا
کلام تان نافذ و درس های تان پر ثمر
جان تان روشن و باغ های سیب، تقدیم شما
اره نه تنها دوبار که باید هفت بار نوشت چون حافظه مثبت ما هفت برابر ضعیفتر از منفی عمل میکنه یعنی یک خاطره بد هفت برابر شاید بیشتر در ذهنت بمونه و مرور بشه تا مثبت
ولی مثال جالبی زدین جریمه دادن و دوبار نوشتن خطاها....
ممنون که سر زدین و رد آشنایی به جاگذاشتین
خخخ منم خواننده ندارم بیا با هم گریه کنیم
نه من اتفاقا خیلی دوست ندارم خواننده زیاد باشه مسلما