رهبری یک انقلاب....

گاهی همه چیز سخت می شود حتی همین زبان نیم مثقالی به قول قدیمی ها هم نمی چرخد و سنگین می شود

گاهی دلت بهانه می گیرد عقلت با چوبی به دست برایت خط و نشان قوانین را می کشد

گاهی دیگر تمام حرفهایت ..... تمام غر زدن هایت تمام می شود

گاهی دلت پر است و خالی نمی شود.....

گاهی کوچکترین بارقه امید هم..... سرد می شود

گاهی هراس....  غارتگر دلت می شود و آشوب می کند

انقدر اوضاع درهم و بی نظم می شود که باز

رهبریک انقلاب می شوی

فریاد میزنی

سکوت میکنی

و بایدها را می شکنی

تا بلکه از بهار خبری به مشامت برسد

از لحظه های شکفتن و تغییر

از صدای نفس های حیات

و این رویه توست

برخیر و رهبری کن وجودت را

که اکنون گاه تغییر است