رویارویی با آینده در حال تحقق اکنون...

حجم اتفاقات این هفته از توان ذهنی من برای تحلیلش بالاتر بود خیییلی بالاتر ....  حالا واقعا گاهی منظور از این اتفاقات لزوما بد و ناراحت کننده نیست بلکه اتفاقات این هفته همشونم خوب بوده ولی موضوع این بوده که خب من هاج و واج این همه تغییرم ... تغییراتی که روی دور تند افتاده و من بهش نمی رسم  تازه خیلی هاش هم دورشون اونقدر تنده که تو برنامه 4-3 سال اینده ام بوده نه الان

من هیچ تصور ذهنی از این سرعت برق و بادی ندارم می ترسم بیشتر به جای خوشحال شدن از اینکه چرا اهداف چند سال آینده ام داره در یک سال اونم الان محقق می شه

من امادگی و اعتماد به نفس لازم رو برای رویارویی با آینده در حال تحقق اکنونم ندارم !!

وجود درمانگرم بهم آرامش میده ولی درکنارشم خب عصبانی میشم از اینکه باید صبر کنم تا د رجلسم درموردشون صحبت کنم .....وقتی اینجوری با حجم وسیعی از اتفاقات رو به رو میشم که برای بیانشون فرصت نمی کنم و اونا جلوتر از جلساتم به سرعت دارن پیش می رن و من هر چی می دومم نمی رسم ...اینکه من باید از قبل بدونم قراره چی بشه ........... این تفکر که با برنامه من اتفاقها پیش بیان نه بدون برنامه ریزی من و بدون اینکه من فرصت کرده باشم در موردشون با درمانگرم حرف بزنم ،فکر کنم تصمیم بگیرم و اصلا عمل منطبق بر هدف و برنامه ای داشته باشم؟